Kurt Overbergh – I Just Don’t Understand Jazz

Kurt Overbergh is de artistiek directeur van de AB, een eclectische muziekkenner-liefhebber-dj én kattenfan.

Met I Just Don’t Understand Jazz brengt hij een humorvolle monoloog over jazz, met een diep respect voor het genre. Een snelcursus jazz die er vooral geen is, want het verhaal primeert. Zoals zijn vorige monoloog I Just Don’t Understand Nick Cave bulkt deze monoloog dan ook van persoonlijke verhalen en anekdotes, beelden (véél beelden) en muziek (véél muziek) die als een mixtape in elkaar vloeien.

I Just Don’t Understand Jazz neemt als kapstok het magische jazzjaar 1959 waarin Miles Davis, John Coltrane, Ornette Coleman en Dave Brubeck als bij toeval iconische albums uitbrachten. Maar Overbergh heeft het ook over de zoektocht naar zijn heldin Billie Holiday in New York waarbij hij – letterlijk – in de koffer dook met Lady Day. Alsook over de heksenjacht die nazi’s tijdens WOII voerden op jazz want “Anything that starts with Duke Ellington, ends with an assassination attempt on The Führer.” (sic). En over het prachtige tijdloze artwork dat vele jazzalbums sierde. Maar het gaat ook over drummer Fart Blakey (sic) en pianist Cunt Basie (sic). Alsook over Theydon Bois (sic) of Stamford Brook (sic) sterren in Jazz Club uit de fenomenale Fast Show. Niiiice!

Het moge duidelijk zijn: de ondertoon is humoristisch en bevat een grote dosis zelfrelativering zodat zelfs de grootste jazzhaters overstag zullen gaan. Op hun beurt zullen jazzliefhebbers gecharmeerd zijn door de diepe liefde waarmee Overbergh over jazz vertelt en verrast zijn door de eindeloos frisse invalshoeken.