Samen is leuker dan alleen: Leuven beKOORt

Zondag 22 september wordt de Leuvense binnenstad tijdens Leuven beKOORt weer overspoeld door vijftig koren, in totaal zijn ze met meer dan 1500 (!) zangers. Samen zingen ze het nieuwe cultuurseizoen van 30CC in. Allemaal hebben ze één ding gemeen: ze zingen graag en doen dat het liefste samen. Want samen zingen doet iets met een mens, dat zegt zelfs de wetenschap. Het ontspant, geeft rust, biedt troost en verbindt: samen zingen is leuker dan alleen. Koorleden uit een kinderkoor, gospelkoor en een vrolijk dameskoor getuigen.

Louise (11) en Arthur (11) van Kinderkoor De Orgelpijpjes

Louise zingt al zes jaar bij De Orgelpijpjes. Omdat ze als kleuter zo graag zong, stuurde haar mama haar naar de Orgelijntjes (het koor voor de allerkleinsten), waar ze na een jaar doorgroeide naar de Orgelpijpjes. Op een toonmoment van de muziekschool ontmoette Arthur de dirigente van de Orgelpijpjes. Samen met een vriendje gingen ze op proefles en ondertussen zingen ze al een jaar bij het kinderkoor.

Wat voor een koor is de Orgelpijpjes?

Louise: "De Orgelpijpjes is een vrolijk kinderkoor met veel talent. We bestaan al sinds 1960. Toen was dat alleen voor jongens, maar sinds 1967 mogen ook meisjes meezingen. Vroeger zongen we vooral kerkelijke liedjes, maar nu ook koorliedjes van over de hele wereld en meestal in de originele taal." Arthur: "Dus naast het Nederlands, ook Engels, Frans, Duits, Hongaars, Italiaans, Spaans, Russisch, Tsjechisch, Arabisch en zelfs Hebreeuws."

Is het niet moeilijk om in al die vreemde talen te zingen?

Louise: "Nee, eigenlijk niet, want we hebben al zo veel verschillende talen geleerd. Als we in een nieuwe taal zingen, komt er meestal iemand die die taal goed beheerst om ons een beetje les te geven over de uitspraak". Arthur: "We spreken al elke dag Nederlands, dus dat is wel leuk om eens alle verschillende talen te horen. Dat is soms grappig, die uitspraak van al die talen. Sommige klanken zijn ook echt moeilijk". Louise: "In het Arabisch zijn er een paar klanken die we bijna niet kunnen uitspreken. Zo’n neusklank (geeft demonstratie). Daar moet je heel hard op oefenen."

Wat vind je zo leuk aan zingen?

Arthur: "Ik vind dat muziek een rustgevende invloed heeft. We hebben repetitie op vrijdagavond, na school dus, en dan kan je de druk van de week van je afzingen. Dat is echt leuk. Even alles loslaten! Ik voel me vrolijker wanneer ik zing. Meestal zing ik als ik een beetje verdrietig ben. Dan luister ik gewoon naar muziek en daarna voel ik me meestal beter. Popmuziek vind ik wel net iets te wild."

En waarom is het zo fijn om in een koor te zingen?

Arthur: "Het samenkomen met mijn vrienden en dan samen leuke dingen doen, zoals zingen. Het is veel leuker om samen te zingen dan alleen. Als je alleen op het podium staat, dan sta jij in de belangstelling en dat is best stresserend. Terwijl in groep... dat is gewoon leuk! En het is niet erg om een foutje te maken." Louise: "Het is ook superfijn om een gemeenschappelijke hobby te hebben met je vrienden." Arthur: "Op het EK van dit jaar had ik een zot gevoel: zoveel mensen rondom je die allemaal dezelfde passie delen, allemaal hetzelfde denken, hetzelfde leuk vinden wat jij leuk vindt."

“Het is superfijn om een gemeenschappelijke hobby met je vrienden te hebben.”

Louise: "Een keer om de twee jaar gaan we op koorreis naar Cadzand, om ons voor te bereiden op een grote koorwedstrijd, het Europees Muziekfestival voor de jeugd. We zingen daar natuurlijk heel veel, maar we spelen ook veel. Er zijn altijd go-carts en dit jaar heb ik met mijn vriendinnen veel strips gelezen in de bibliotheek. Ze hebben er ook twee varkentjes." Arthur: "En schapen!"

Sommige mensen vinden een koor saai, een beetje stijf. Waarom klopt dat niet?

Louise: "Je kunt dat eigenlijk zo saai maken als je wil. Sommige liedjes zijn ook echt gewoon stom, maar wij zingen liedjes die echt leuk zijn. Als je zegt dat een koor saai is, dan heb je dat aan jezelf te danken."

“Ons koor is een goed excuus om verbinding te zoeken met elkaar.”

Elk jaar verzorgt het Gospelkoor Karibuni onder leiding van Joseph Missa enkele liedjes op de plechtige communieviering in Haacht. De ouders van die kinderen zingen traditiegewijs mee. Meer dan tien jaar geleden leerde Kurt Karibuni kennen naar aanloop van het vormsel van zijn eigen dochter, en hij zingt nog altijd vrolijk mee.

Wat voor een koor is Karibuni?

Kurt: "Karibuni betekent ‘welkom’ in het Swahili. We zingen bijna uitsluitend Afrikaanse Gospelliederen, dat zijn Afrikaanse kerkliederen waarin het echt draait om dansen en feestvieren. Heel vrolijk! We zijn een heel onprofessioneel koor (lacht). We hebben bijvoorbeeld geen bladmuziek, waardoor we elke keer een andere versie zingen van hetzelfde lied. De teksten staan ook fonetisch geschreven, wat een geluk is want we zingen vooral in het Swahili of Lingala. Onze dirigent heeft een ontzettend muzikaal gehoor. Hij begint heel eenvoudig en gooit er dan fantasiekes bij; tijdens een optreden moeten hem dan ook altijd goed in de gaten houden. De kans bestaat dat hij een draai gaat maken. De dirigent doet heel veel op gevoel en wij doen dan een poging om hem na te bootsen. Omdat het kerkliederen zijn, lukt dat ook. Die zijn gemaakt om mee te zingen."

Wat vind je zo leuk aan zingen?

Kurt: "Het is zo fijn om samen muziek te maken. Als je met veel verschillende mensen samen een goed resultaat bereikt, en als het goed klinkt en de zaal is mee... dan gaat er echt een kracht van me uit."

Kurt: "Zingen is voor mij vooral ontspanning. Je doet iets helemaal anders dan de rest van de week én dat met mensen die je graag hebt. Zingen is zuurstof. Het is soms moeilijk om op vrijdagavond uit je zetel te komen om naar de repetitie te gaan. Eens dat je dan terug bent, ben je weer opgeladen. Even weg uit de ratrace. Ik vind daar echt rust in: repeteren, iets drinken, wat babbelen. Eigenlijk is dat een vorm van troost. Dat komt enerzijds door het zingen, maar misschien vooral het samenzijn. Misschien is het zingen op zich wel bijkomstig."

“Eigenlijk is het zingen bijkomstig.”

De kracht van zingen is voor jou dan vooral het samenzijn?

Kurt: "Het zingen smeedt echt een band tussen ons. We zijn een heel divers koor: advocaten, leraars, apothekers... maar de gemeenschappelijke noemers dat is ons koor. Zingen is echt een manier om te verbinden. Eigenlijk, een goed excuus om te verbinden (lacht)."

Toen Katrien het Feel Good koor ‘De Roos’ van Ann Christy hoorde zingen, was ze zo ontroerd dat ze meteen mee wilde zingen. Met twee kleine kinderen, een drukke job en geen zangervaring was dat een sprong in het onbekende. Vijftien jaar later is ze nog altijd heel blij dat ze toen de sprong waagde.

Wat voor een koor is Feel Good?

Katrien: "We zijn allemaal vrouwen tussen de 32 en 72 jaar, enorm gevarieerd dus. We zingen vooral pop en steeds meer klassieke muziek. Onlangs hebben we ‘The Seal Lullaby’ van Eric Whitacre gezongen, ‘A Million Dreams’ en ‘California Dreaming’ zijn ook favorieten."

Waarom zing je zo graag?

Katrien: "Het leven vraagt soms zoveel van je. Je bent continu bezig. Het is goed als je daar iets tegenover hebt wat zuurstof geeft. Tussen alle stress van het dagelijkse leven voedt het koor mijn hart. Het koor is een tegengewicht voor het leven: het geeft me lichtheid, vreugde, mijn hart dat opengaat, plezier. Het biedt echt een tegengewicht voor alles wat het leven vraagt van ons."

“Het koor biedt een tegengewicht voor alles wat het leven vraagt van ons.”

Katrien: "Ik voel ook een enorme verbondenheid met de andere vrouwen als ik zing. We betekenen ook heel veel voor elkaar, we weten het als iemand het moeilijk heeft. Zingen is voor mij iets heel emotioneels. Het brengt je heel dicht bij je emoties en daardoor maak je een andere verbinding. Ik voel me dan hier (wijst naar haar hart) verbonden met de anderen. Wij zingen driestemmig en die stemmen gaan harmonieus in elkaar op, zoals een zee met verschillende golven die in elkaar vloeien. Dat geeft mij zo'n gevoel van harmonie."

Draait koorzang dan vooral om de verbondenheid die je voelt tijdens het zingen?

Katrien: "Ja, absoluut. Het gaat ook om een verbinding met mezelf, door de muziek kan ik mijn emoties echt voelen. Als ik me verdrietig voel, dan kan ik door de muziek in dat verdriet gaan. Dan denk ik: oké, laat het nu maar zijn. Ik laat mijn tranen dan ook gewoon stromen."

Katrien: "Ze zeggen soms dat zingen als twee keer bidden is. Terwijl je zingt, raak je een diepere emotionele laag en zo komt eigenlijk de spirituele betekenis van een tekst naar boven. Als ik die woorden zing, dan voel ik die veel meer dan wanneer ik die lees of hoor. Volgens mij is dat omdat zingen veel meer met je hart te maken heeft en spiritualiteit zit in je hart. Ik ervaar dat vooral wanneer ik met mijn koor zing, maar als ik in een bepaalde emotie zit, komt er soms een liedje in mijn hoofd dat ik op dat moment nodig heb. Dan zet ik dat nummer op en denk ik: oh my god, dit is inderdaad wat ik voel."

“Ik voel een tekst veel meer wanneer ik de woorden zing dan wanneer ik ze zou lezen.”

Wat voel je dan zo nog wanneer je zingt?

Katrien: "Als ik in het koor zing, dan wil ik altijd beginnen dansen. Ik doe dat wel niet (lacht), ik hou me in. Heel mijn lijf zindert tijdens het zingen. Ze zouden eens moeten meten wat er aan de binnenkant gebeurt bij mensen die zingen. Een koor ziet er aan de buitenkant soms een beetje stijf uit, maar aan de binnenkant... je zou eens moeten weten!"