Driemaal Natali Broods bij 30CC
Natali Broods (°1976) is theatermaker, begenadigd speler en veel-door-elkaar-lezer. Zowel dit als komend cultuurseizoen is ze een graag geziene gast bij 30CC, zowel op het podium als in de Boekenkamer. Met haar theatergezelschap DE HOE maakt ze gelaagd teksttheater doorspekt met een essentiële portie humor.
“Humor is verbinding, ook in het echte leven. Het trekt aan, het relativeert... Chance dat we dat hebben!”

Waar ben je momenteel mee bezig, Natali?
Natali: "Ik ben op tournee met DE SITCOM van DE HOE en ben het derde seizoen van rechtbankdrama De twaalf (VRT, Netflix) aan het draaien. Omdat er veel personages in De twaalf zitten, moet ik niet elke dag op de set zijn. We hebben de draaidagen dus mooi rond de tournee van DE SITCOM kunnen plannen. Momenteel is het dus spelen, filmen, een partner die ook op filmsets staat én een tweeling. Het lukt allemaal, maar als ik 30 in plaats van 24 uur in een dag zou hebben, dan zou ik wat meer proberen slapen."
"Soms sta ik zelf nog verwonderd te lachen en denk ik: wat voor een absurd ding hebben wij hier nu eigenlijk gemaakt?"
DE SITCOM is in februari in première gegaan en is al een hele tijd aan het reizen. Jullie doorgang bij 30CC is de voorlaatste halte van de tournee. Hoe verliep het tot hiertoe?
Natali: "Goed. Het is leuk! We zitten echt op kruissnelheid nu.
In het begin van het creatieproces dachten we eigenlijk dat het decor van DE SITCOM veel ingewikkelder zou worden. Maar uiteindelijk hebben we het decor gestript, veel teksten losgelaten en lang gepuzzeld met al het materiaal. Het moest eenvoudiger. We moesten een groep zijn die “sitcommetje” speelt, zoals kinderen “winkeltje” spelen.
Wat mooi is, is dat zo'n theatervoorstelling op een gegeven moment zelf kiest wat het gaat worden, alsof het meer weet dan wij. Dat is het moment waarop alles begint te klikken, na lang zoeken en hard werken. Je kan dat proces ook niet afdwingen, en het gaat al zeker niet zonder slag of stoot. Tot vlak voor de première dachten we nog: ofwel is het écht niets, ofwel is het écht geweldig. Als een muntstuk dat moet vallen naar de ene of naar de andere kant… Soms sta ik zelf nog verwonderd te lachen en denk ik: wat voor een absurd ding hebben wij hier nu eigenlijk gemaakt?"

Een meta-sitcom die zichzelf bevraagt
De recensies zijn alvast lovend. Hoe verklaar je het succes van DE SITCOM?
Natali: "Ik denk dat mensen het fijn vinden dat er veel spelers op de scène staan. En daarnaast zijn wij met DE HOE, net zoals vroeger met Compagnie de KOE (in 2022 fuseerden Compagnie de KOE en Hof van Eede tot DE HOE, n.v.d.r.), teksttheater blijven maken dat we zelf schrijven. We zijn daarin blijven evolueren, maar tegelijkertijd zijn we op dezelfde nagel blijven kloppen. Ik denk dat dát is wat mensen aanspreekt: teksttheater met een filosofische laag eronder en met humor als glijmiddel."
Kijk je zelf naar sitcoms?
"Als research voor deze voorstelling heb ik wel een paar sitcoms bekeken, maar in mijn jeugd keek ik nooit naar Friends ofzo. Het is dus niet dat ik een grote sitcom-bagage had. Ik kijk bijvoorbeeld wel graag naar Curb Your Enthusiasm, dat vind ik tof. Al moet je daar niet te veel afleveringen van na elkaar kijken, want dan word je er helemaal gek van." (lacht)
Curb Your Enthusiasm is een sitcom van en met Larry David, waarin hij een fictieve versie van zichzelf speelt. In de jaren negentig deed hij dat al eens met Seinfeld, samen met comedian Jerry Seinfeld. Die serie ging onder meer over een komiek die Jerry Seinfeld heet - gespeeld door Jerry Seinfeld zelf - die een sitcom maakt over een komiek die... Jerry Seinfeld heet. Een sitcom-in-een-sitcom dus. DE SITCOM doet iets gelijkaardigs: ook jullie spelen met die gelaagdheid en metaverhalen.
Natali: "Het idee ontstond toen ik tijdens een gesprek met Willem De Wolf (van DE HOE, n.v.d.r.) terugdacht aan hoe ik als kind ooit naar de opnames van Gaston & Leo ben gaan kijken in de televisiestudio’s van VTM - compleet met livepubliek. In mijn naïviteit dacht ik: zoiets moeten wij doen! We hebben het idee zelfs gepitcht aan een productiehuis... Uiteindelijk is het toch een theatervoorstelling geworden, over een groep mensen die samen een sitcom proberen te maken. Een klassieke sitcom schrijven was wel niet aan ons besteed, we merkten dat we vooral geïnteresseerd waren in wat er gebeurt nadat de regisseur ‘cut’ roept. Zoals de acteur die na een scène van het podium stapt en tegen de andere zegt: “Hé seg, jij moet mij nog geld!”. We verschoven de focus naar dát soort interacties, en vervaagden de grenzen tussen frontstage en backstage. Het publiek krijgt zo een trompe-l'oeil, waarbij het niet meer weet wat nu eigenlijk sitcom is en wat niet.
Dat gevoel van verwarring wordt perfect belichaamd door acteur Matteo Simoni, die - net als het publiek - geen idee heeft wat er aan de hand is. Grappig genoeg zijn we door die dramedy centraal te zetten toch bij iets uitgekomen dat op een sitcom lijkt. Maar dan wel een meta-sitcom, eentje die zichzelf bevraagt. En wie weet komt het er toch ooit voor televisie."
Humor is verbinding
Seinfeld stak de draak met het sitcom-genre en beschreef zichzelf als ‘a show about nothing’, over de alledaagse banaliteiten van het leven. Is DE SITCOM ook een voorstelling ‘about nothing’?
Natali: "Het was in eerste instantie moeilijk om de voorstelling neer te leggen - naar wat heb je zitten kijken? Wat wil je vertellen? DE SITCOM gaat eigenlijk net over de ondraaglijkheid van het niets, maar laat tegelijkertijd zien dat je met die tragiek, met die oppervlakkigheid, ook gewoon goed kunt lachen. Het is geen aanklacht tegen iets, maar het zijn ook geen gratuite moppen."
DE SITCOM gebruikt lichtheid of humor om over de tragiek van het leven te spreken?
Natali: "Ja, of om te tonen wat eronder zit, namelijk: waar vlucht je van weg? Hoe blijf je rechtstaan? En ook: is dat lachen wel zo vanzelfsprekend? Of schuilt daar iets achter - een zwaarte, een keerzijde? Zonder die onderlaag heeft humor geen betekenis. Toch niet voor ons.
Humor is ook zoveel. Soms lacht er iemand in de zaal met iets wat wij altijd al heel grappig hebben gevonden, maar waar voordien nooit veel reactie op kwam, en dan denk je: eindelijk iemand die dat hoort, dat is een toffe mens! (lacht) Op zo’n moment voel je: daar is connectie. Humor is verbinding. Ook in het echte leven: mensen worden op elkaar verliefd omwille van humor. Het trekt aan, het relativeert... Chance dat we dat hebben!"

Nieuwsgierig naar het mens-zijn/dier-zijn
Hoeveel Natali zit er in de Natali op de scène?
Natali: "Ik hoop niet heel veel, want ik ben echt wel een arrogant personage. (lacht) Maar het is geen copy-paste van mezelf, we spelen ermee. We maken eigenlijk wat collega Willem De Wolf “misbruikte biografieën” noemt: je neemt een aspect van jezelf en fantaseert daar vervolgens op los. Als je in het vak zit, hoor, lees en zie je natuurlijk veel, en ben je ook wel nieuwsgierig naar het mens-zijn: naar relaties tussen mensen, naar hun onhebbelijkheden… en we lachen natuurlijk ook wel een beetje met onszelf."
En wat als je nu eens 30 dagen als iemand helemaal anders door het leven zou mogen gaan?
Natali: "Dan toch als dier eigenlijk. Of neen, als man! Gewoon om eens te zien hoe het is… om dan waarschijnlijk blij te zijn dat ik tóch weer een vrouw mag zijn. Als dier maakt het me niet uit - behalve een insect, dan haal ik die dertig dagen niet, denk ik. Maar een vogel, een dolfijn, een orka… of een kat! Die zijn zo snel, kunnen overal naartoe, overal tussendoor. En die worden gestreeld, en die slapen veel… Ik heb duidelijk een slaaptekort." (lacht)
Volgend seizoen maken jullie DE SITCOMEBACK. Wat nemen jullie mee naar de nieuwe voorstelling? Wat mogen we verwachten?
Natali: "DE SITCOM is echt geworden wat het moest zijn. Het is afgerond, al proberen we er nog altijd tien minuten af te krijgen. Maar dus DE SITCOMEBACK moet iets helemaal anders worden - daar zijn we het over eens. Het zou niet interessant zijn om gewoon hetzelfde te doen. Wat we precies gaan maken, weten we zelf nog niet… In mijn agenda staat voorlopig alleen: brainstorm sitcom 2."
En wat als je in je agenda 30 dagen stilte en eenzaamheid kon inplannen?
Natali: "Mag ik een boek bijhebben? Zolang ik kan lezen, is het goed - zonder zou ik wel een beetje gek worden. Maar ik heb de eenzaamheid wel graag. We hebben een behoorlijk sociale job. Of je nu aan het creëren bent of aan het spelen, je bent altijd onder de mensen: van onbekenden uit het publiek tot collega’s die je al lang kent… Er wordt wat af gebabbeld! Als ik ’s avonds thuiskom, ook al is het laat, heb ik toch wel even stilte nodig voor ik mijn bed inkruip. Ik ben dus zeker graag alleen. Maar dertig dagen… zonder krant of boek zou ik dat wel moeilijk vinden."
Ik denk dat ik nu toch in vijf boeken tegelijk bezig ben. Da’s niet goed, hè?
Op 12 juni duik je op in de Boekenkamer. Je moet nog niet te veel verklappen, maar lees je veel? En ga je voor het lichtere genre of werk je je liever door een turf?
Natali: "Ik lees eigenlijk te weinig, en vooral op vakantie. De laatste tijd grijp ik meer naar non-fictie, maar afgelopen zomer las ik bijvoorbeeld All Fours van Miranda July. Dat is best een dik boek en er zit veel in, maar het leest ook wel lekker. Eigenlijk zoals wij theater maken: er zit heel veel in, maar je kan evengoed gewoon lachen om de grappen. Ik hou van boeken die inhoudelijk iets te vertellen hebben, maar waarbij ik een zin niet twintig keer moet herlezen om hem te begrijpen."
En voor je gaat ontprikkelen na dit vele gebabbel… Hoeveel boeken liggen er momenteel op je nachtkastje?
Natali: "Veel te veel! Ik strand altijd ergens in de helft, omdat ik dan alweer zin heb om aan een andere te beginnen. En dan denk ik: ik lees ze gewoon door elkaar. Ik start altijd vol goede moed, maar ik denk dat ik er nu toch in vijf tegelijk bezig ben. Da’s niet goed, hè?"
Ieder zijn stijl!

Natali Broods speelt dit seizoen nog in DE SITCOM en broedt ondertussen op DE SITCOMEBACK. Op 12 juni is ze te gast in De Boekenkamer en gunt ze ons een blik in de boeken op haar nachtkastje.