Stations

Louise Lecavalier is een icoon van de hedendaagse dans in Canada. Ze verwierf bekendheid met de overweldigende, energieke dansstijl die zij in de jaren negentig ontwikkelde in samenwerking met La La La Human Steps, het gezelschap van Édouard Lock uit Montreal. Producties uit deze periode genieten nu een cultstatus - niet in het minst omdat ze het podium deelde met David Bowie en Frank Zappa. In 2006, op 48-jarige leeftijd, richtte ze haar eigen gezelschap op.

In Stations onthult Louise Lecavalier alle facetten van haar ziel. Met haar meest persoonlijke creatie tot nu toe laat ze er geen twijfel over bestaan: de voormalige muze van Édouard Lock is een danseres pur sang die er niet voor terugdeinst haar eigen grenzen te verleggen.

Stations is verdeeld in vier scènes en evenveel lichamelijke toestanden - vloeibaarheid, controle, meditatie en obsessie. Lecavalier zet haar duizelingwekkende verkenning van de dans voort en laat hierbij niets aan het toeval over: haar technische virtuositeit, haar podiumprésence en haar persoonlijkheid creëren een bom van expressiviteit - buitenaards en grenzeloos.

Ze onthult haar intiemste gevoeligheden en toont zich meditatief, dierlijk, speels of etherisch, waarbij zij al haar kracht van lichaam en hart laat ontvlammen, met het licht als enig decor. Jazzsaxofonist Colin Stetson voegt de kracht van zijn adem toe aan die van de danser. Wanneer vitaliteit en maturiteit op deze manier samenkomen, verkeert de dans in een staat van genade.

Een samenwerking van 30CC en STUK.

In de pers

• "Een klein uur lang raast de 61-jarige Canadese als een derwisj over het podium. Korte pauzes laten haar op adem komen na lange sequenties van uiterste fysieke beheersing. Vanavond biedt ze dans aan in zijn zuiverste vorm. [...] Bowie merkte ooit op: "Louise Lecavalier is absoluut fenomenaal. En dat geldt vandaag de dag nog steeds." (RP On Line)
• "Beweging is onvermijdelijk. Het is de essentie van haar wezen." (Tanznetz)
• “De waarheid is, ze heeft niet eens gedanst. Ze was dans." (Münstersche Zeitung)

Credits

choreografie & performance Louise Lecavalier choreografisch assistent & repetitor France Bruyère lichtontwerp Alain Lortie kostuumontwerp Yso, Marilène Bastien scenografisch advies Marc-André Coulombe originele muziek & arrangementen  Antoine Berthiaume muziek  Colin Stetson, Suuns and Jerusalem in My Heart, Teho Teardo & Blixa Bargeld production Fou glorieux coproduction tanzhaus nrw ( Düsseldorf), HELLERAU – European Centre for the Arts (Dresden), Festival TransAmériques (Montreal), Usine C (Montreal), Harbourfront Centre, Performing Arts (Toronto), National Arts Centre (Ottawa), SFU Woodward’s Cultural Programs (Vancouver), Diffusion Hector-Charland (L’Assomption et Repentigny) Fou glorieux wordt gesteund door Conseil des arts et des lettres du Québec, Canada Council for the Arts, Montreal Arts Council