Eg er vinden, ik ben de wind

Twee mannen zonder naam, simpel aangeduid als de Een en de Ander, ontmoeten elkaar weer na jaren nadat een van hen vertrok. Ze zitten samen in een denkbeeldige zeilboot op een tocht over de oceaan.

Een melancholische dialoog tussen twee mannen die meanderen tussen eenzaamheid en verbondenheid. Zoals in veel van Fosse’s werk, is ook de taal belangrijk: dat wat niet gezegd wordt is minstens zo belangrijk als de wel uitgesproken woorden.

De voorstelling werd geselecteerd door het Theaterfestival als een van de meest toonaangevende voorstellingen van het theaterseizoen 2018-19.

In de pers

• “Voorstellingen als Ik ben de wind (...) verrijken de toneelspeelkunst en ze zouden eigenlijk het ijkpunt moeten zijn van alle theater. De eenvoud is echter een verraderlijke; erachter schuilt een oneindig rijke zeggingskracht en theatrale spanning." (Theaterkrant.nl)

Credits

tekst Jon Fosse vertaling Maaike Van Rijn, Damiaan De Schrijver en Matthias de Koning van en met Damiaan De Schrijver en Matthias de Koning foto Tim Wouters